88/4/14
8:24 ع
اینک که من از دنیا می روم بیست وپنج کشور جزو
امپراتوری ایران است و در تمام این کشور ها پول ایران رواج دارد و
ایرانیان در آن کشور ها
دارای احترام هستند و مردم کشور ها
نیز در ایران دارای احترام
می باشند. جانشین من خشایار باید مثل
من در حفظ این کشور ها بکوشد و راه نگهداری این کشور ها این
است که در امور داخلی آنها
مداخله نکند و مذهب و شعائر
آنها را محترم بشمارد.
اکنون
که من از این دنیا می روم دوازده کرور زر در خزانه سلطنتی داری و این زر
یکی از ارکان قدرت تو می باشد. زیرا قدرت پادشاه فقط به شمشیر نیست بلکه
به ثروت نیز هست. البته به خاطر داشته باش
که تو
باید به این ذخیره بیفزایی نه اینکه از آن بکاهی. من نمی گویم که در مواقع
ضروری از آن برداشت نکن، زیرا قاعده این زر در خزانه آن است که هنگام
ضرورت از آن برداشت کنند.
اما در اولین فرصت آنچه برداشتی به خزانه برگردان. مادرت آتوسا برمن حق دارد.
پس پیوسته وسایل رضایت خاطرش را فراهم کن.
ده
سال است که من مشغول ساختن انبار های غله در نقاط مختلف کشور هستم.
من روش ساختن این انبار ها را که با
سنگ ساخته می شود و به شکل
استوانه است در مصر آموختم و
چون انبار ها پیوسته تخلیه می شود حشرات در آن بوجود نمی آیند و غله در این انبار ها چند سال می ماند بدون اینکه فاسد شود و تو باید
پس از من به ساختن انبار های غله ادامه
دهی تا اینکه همواره آذوقه دو یا سه سال کشور در آن موجود باشد و هر ساله پس
از اینکه غله جدید بدست آمد از غله موجود در انبار ها برای تامین کسر
خواروبار استفاده کن و غله جدید را بعد از اینکه بوجاری شد به انبار منتقل
نما.
به این ترتیب تو هرگز برای آذوغه در این مملکت دغدغه نخواهی داشت ولو دو یا سه سال پیاپی خشکسالی شود.
هرگز
دوستان و ندیمان خود را به کار های مملکتی نگمار.
برای
آنها همان مزیت دوست بودن با تو کافی است. چون اگر دوستان و ندیمان خود را
به کار های مملکتی بگماری و آنان به مردم ظلم کنند و استفاده نامشروع
نمایند،
نخواهی توانست آنها را به مجازات برسانی چون با تو دوست هستند و تو ناچاری رعایت دوست بنمایی.
کانالی که من می
خواستم بین رود نیل و دریای سرخ
به وجود
بیاورم هنوز به
اتمام نرسیده و تمام کردن این کانال از نظر بازرگانی و جنگ
بسیار اهمیت دارد تو باید آن کانال را
به اتمام برسانی. عوارض عبور
کشتی ها از آن کانال نباید آن قدر سنگین باشد که ناخدایان کشتی ها ترجیح بدهند که از آن عبور نکنند.
اکنون
من سپاهی به طرف مصر فرستادم تا اینکه در این قلمرو ایران،
نظم و امنیت برقرار کند، ولی فرصت نکردم سپاهی به یونان بفرستم و تو باید این کار را به انجام برسانی. با یک ارتش نیرومند
به یونان حمله کن و به یونانیان بفهمان که پادشاه ایران قادر است مرتکبین فجایع را تنبیه کند.
توصیه
دیگر من به تو این است که هرگز دروغ گو و متملق را به خود راه نده.
چون هردوی آنها آفت سلطنت هستند پس
بدون ترحم دروغ گو را از خود دور نما. هرگز عمال دیوان را بر مردم مسلط نکن.
برای اینکه عمال دیوان بر مردم مسلط نشوند، قانون
مالیات
وضع کردم که تماس عمال دیوان با مردم را خیلی کم کرده است و تو
اگر این قانون را حفظ کنی عمال حکومت با مردم زیاد تماس نخواهند داشت.
افسران وسربازان ارتش را راضی نگه دار و با آنها بدرفتاری نکن. اگر با آنها بد رفتاری کنی آنها نخواهند توانست معامله ی
متقابل کنند. اما در میدان جنگ تلافی خواهند کرد.
ولو به قیمت کشته شدن خودشان باشد.
تلافی آنها اینطور خواهد بود که دست روی دست می گذارند و تسلیم می شوند تا اینکه وسیله شکست خوردن تو را فراهم نمایند.
امر
آموزش را که من شروع کرده ام
ادامه بده و بگذار اتباع تو بتوانند
بخوانند و بنویسند تا اینکه فهم وعقل آنها
بیشتر شود و هر
قدر که فهم و
عقل آنها بیشتر شود، تو با اطمینان بیشتری میتوانی سلطنت کنی.
همواره حامی کیش یزدان پرستی باش.
اما هیچ قومی را مجبور نکن که از کیش تو پیروی نماید و پیوسته
به خاطر داشته باش که هرکس باید آزاد باشد که
از هر کیش که میل دارد پیروی نماید.
بعد از اینکه من زندگی را بدرود گفتم،
بدن من را بشوی و آنگاه کفنی را که خود فراهم کرده ام بر من پیچان و در
تابوت سنگی قرار بده و در قبر بگذار. اما قبرم را که موجود است مسدود نکن
تا هرزمانی که میتوانی وارد قبر بشوی و تابوت سنگی مرا در آنجا ببینی و
بفهمی، من که پدر تو
و پادشاهی مقتدر بودم و بر بیست وپنج کشور سلطنت میکردم،مردم و تو نیز مثل من خواهی مرد،
زیرا سرنوشت آدمی این است که بمیرد.
خواه پادشاه بیست وپنج کشور باشد یا
یک خارکن. هیچ کس در
این جهان باقی
نمی ماند. اگر تو هر زمان که فرصت بدست
می آوری وارد قبر من بشوی و تابوت را ببینی، غرور وخود خواهی برتو غلبه نخواهد
کرد. اما وقتی مرگ خود را نزدیک
دیدی، بگو که قبر مرا مسدود
نمایند و وصیت کن که پسرت قبر تو را باز نگه دارد تا اینکه بتواند تابوت حاوی جسد تو را ببیند.
زنهار،
زنهار هرگز هم مدعی و
هم قاضی نشو.
اگر از کسی ادعایی داری موافقت کن یک قاضی بیطرف آن ادعا را مورد رسیدگی قرار
بدهد و رای صادر نماید. زیرا کسی که مدعی است اگر قاضی هم باشد ظلم خواهد کرد.
هرگز
از آباد کردن دست برندار. زیرا
اگر دست از آباد کردن برداری
کشور تو رو به ویرانی خواهد گذاشت.
زیرا قاعده
این است که وقتی کشور آباد نمی شود به طرف ویرانی می رود. در آباد کردن، حفر قنات و احداث جاده و
شهر سازی را در درجه اول
اهمیت قرار بده.
عفو
وسخاوت را فراموش نکن و بدان که
بعد از عدالت برجسته ترین صفت پادشاهان عفو است و سخاوت.
ولی عفو فقط موقعی باید به
کار بیفتد که کسی نسبت به تو خطایی کرده باشد و اگر به دیگری
ستمی کرده باشد و تو خطاکار
را عفو کنی، ظلم کرده ای زیرا
حق دیگری را پایمال نموده ای.
بیش
از این چیزی نمی گویم
و این
اظهارات را با حضور کسانی که غیر از تو در اینجا حاضر هستند کردم تا اینکه بدانند قبل از مرگ،
من این توصیه ها را کرده ام و اینک بروید و مرا تنها بگذارید،
زیرا احساس می کنم
که مرگم نزدیک شده است.